Θα τα γράφω όμως λίγα λίγα ένεκα τίτλου μπλογκ, καταλαβαίνετε.....
Ξεκινάω καθυστερημένα (καταλαβαίνετε...) με την Κυριακή των Βαΐων, μέρα κατά την οποία στην πόλη γίνεται λιτάνευση του ιερού λειψάνου του Αγίου Σπυρίδωνα.
Σήμερα δεν κατάφερα να πάω στην πόλη, ούτε και στην εκκλησία, πάλι καταλαβαίνετε...
Όμως τουλάχιστον ένα βάγιο βρήκα για να φωτογραφίσω, και μάλιστα με φρέζια, όπως επίσης και τα βάγια στην λεκάνη τη στιγμή που ήταν ακόμα τοποθετημένα στο νερό (κατασκευάζονται από καρδιά φοίνικα) καθώς και μετά, όταν πλέον ήταν έτοιμα και στολισμένα με φύλλα ελιάς, την αφθονότερη πρώτη ύλη του νησιού.
Ακόμα και αν έχουμε ξεχάσει τι γιορτάζουμε, ακόμα και αν ποτέ δεν το μάθαμε, θα στηρίξω τις προσπάθειες να γιορτάσουμε, με όποιο τρόπο, γιατί ακόμα και έτσι, τελικά μπορούν και πρέπει οι γιορτές να είναι κύρια, μια αφορμή για επικοινωνία..
Πάμε λοιπόν πίσω στο νησί, που αυτές τις μέρες, αξίζει νομίζω, να κλέψει μια ματιά μας.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
Όπως και σε όλα τα μέρη, έτσι και εδώ οι εκδηλώσεις του Πάσχα αρχίζουν την Κυριακή των Βαΐων, "των Βαγιώνε", όπως συνηθίζεται να λέγεται στην Κέρκυρα.
Στις 11:00 το πρωί, γίνεται η λιτάνευση του Σεπτού Σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνος, μια λιτανεία που τελείται από το 1630 σε ανάμνηση της απαλλαγής του νησιού από τη θανατηφόρο επιδημία της πανώλης, που το 1629 θέρισε τους Κερκυραίους. Μεταδόθηκε από ένα πλοίο που έφτασε στην Κέρκυρα από την Ιταλία. Η ασθένεια έπληττε την Ιταλία και όλα τα Ιόνια Νησιά. Τα Χριστούγεννα του 1629 εντοπίστηκαν τέσσερα κρούσματα στην Κέρκυρα και όσο ο καιρός περνούσε τόσο αυτά πολλαπλασιάζονταν. Παρά τα αυστηρά μέτρα που έλαβαν οι υγειονομικές αρχές, το κακό δεν υποχωρούσε. Οι άνθρωποι κατέφυγαν στις πρεσβείες του Αγίου Σπυρίδωνος, την μεγαλύτερη και ύστατη ελπίδα τους. Πράγματι, ο Άγιος δεν έμεινε ασυγκίνητος από τις παρακλήσεις και τις προσευχές των ανθρώπων. Λίγο καιρό πριν τις ημέρες του Πάσχα πολλοί ασθενείς τον έβλεπαν στον ύπνο τους να τους ευλογεί και να τους χαρίζει την υγεία. Επίσης, οι νυκτερινοί σκοποί του Παλαιού Φρουρίου έβλεπαν τη νύχτα ένα φως υπερκόσμιο να αιωρείται, πάνω από το ναό του Αγίου. Σιγά, σιγά, μέρα με τη μέρα, τα κρούσματα ελαττώθηκαν μέχρι που έπαυσαν οριστικά την ημέρα των Βαΐων του 1630. Οι Κερκυραίοι απέδωσαν τη διάσωσή τους σε θαύμα του Αγίου και καθιέρωσαν από τότε την ημέρα αυτή λιτάνευση του ιερού λειψάνου.
Η λιτανεία αυτή είναι η πιο μεγάλη σε διαδρομή και περιφέρεται κατά μήκος της νοητής γραμμής των παλαιών Ενετικών τειχών της πόλης, με αρκετές στάσεις για δεήσεις και παρακλήσεις.
Συμμετέχουν σε αυτή και οι 18 μπάντες του νησιού.
Πηγή: "Το Θαύμα της Κυριακής των Βαΐων", Πάσχα στην Κέρκυρα, Easter in Corfu
Τις επόμενες μέρες θα προσπαθήσω να αναρτήσω και άλλα, λίγα λίγα όμως, μην πάθω και υπερκόπωση!
Θα τα πούμε και πάλι, φιλιάαααααα
21 σχόλια:
Έεεετσι, φτερούλι, λίγα λίγα να τα απολαμβάνουμε και να τα εμπεδώνουμε.
βρέθηκα για πρώτη φορά Πάσχα στην Κέρκυρα πριν μερικά χρόνια που ήρθαμε με την ΚΟΑ και ανέβηκε και η οικογένεια και κάναμε Πάσχα με τους Κερκυραίους συναδέλφους
όμως πολύς κόσμος βρε παιδί μου
και πολλές πάαααρα πολλές λιτανείες
ευτυχώς που είχαμε διαλέξει κατάλυμα έξω από την πόλη σε ένα ονειρικό μέρος
υγ
θα σας έρθουμε πάλι τέλη Ιουλίου
Τέτοια σταυρουδάκια φτιάχνουν και εδώ την Κυριακή των Βαΐων και μου αρέσουν πολύ.. συμβολισμός είναι που μας βάζει καλύτερα στο κλίμα των ημερών αλλά είναι και όμορφο έθιμο. Αν σκεφτούμε ότι κάποιοι/ες τα φτιάχνουν με τα χέρια τους για να μοιραστούν στον κόσμο είναι αρκετό.
Θα περιμένω τη συνέχεια.. δεν πιστεύω να το μετανιώσεις;-)
Φιλιά πολλά!!!
Επίκαιρη ανάρτηση.
Δίκιο έχεις, με τίποτε δεν πρέπει να ξεχάσουμε τα ήθη και τα έθιμά μας. Δεν μας απέμεινε τίποτε πιο ουσιώδες και χαρακτηριστικό
Μεταξύ μας, προτιμώ τούτη την εβδομάδα ειδικότερα τα μοναχικά και μικρά εκκλησάκια και ενορίες.
Καλή Μεγαλο-βομάδα,
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Στη Κέρκυρα δεν έχω έρθει Πάσχα πάντως κάτι παρακολουθώ από τη ΤV.
Έχετε παραδόσεις και αυτό μου αρέσει.
Καλό Πάσχα λοιπόν
Και επειδή δεν σου αρέσουν τα ψευδώνυμα Μιχάλης Καρλής-Αθήνα
Να μη λέω ψέματα μέρες που έρχονται, θα διαβάσω αργότερα την ανάρτησή σου.
Μου αρέσει να διατηρούμε τα έθιμα, με ό,τι συμβολισμό και αν έχουν.
Φιλιά θαλασσένια.
Θα επανέρθω.
Νερένια μου καλώς τη!
Σε ευχαριστώ που με κατανοείς και με δικαιολογείς ;)
Ναι, λίιιιιιγα λίγα, σιγάαααααα, σιγά, ελπίζω μόνο με το ρυθμό που πάω να μη χάσω το Πάσχα!!!
Φαντάζεσαι;; Ανάρτηση για την Ανάσταση μαζί με την Πρωτομαγιά! :)
Καλώς τη και τη Νέλλη μας!
Ξεκινώ από το τελευταίο με το οποίο χάρηκα πολύ, τιμή μας που θα έρθετε τον Ιούνιο, και αυτό δεν θέλω με τίποτα να το χάσω! :)
Όσο για τον κόσμο που λες, αυτό είναι πολύ μεγάλη αλήθεια, και είναι προτιμότερο αν μπορεί κανείς, να μένει λίγο έξω από την πόλη.
Γεια σου Μαργκουλίνιιιιιιιιι!
Είχα την τύχη στο παρελθόν να βοηθήσω κάποιες φορές στη διαδικασία κατασκευής των 'βαγιών', είναι ολόκληρη τεχνική και γίνεται τέχνη όταν μοιράζεται κιόλας. Τα φτιάχνει μια οικογένεια στη γειτονιά μου και κάθε χρόνο τα προσφέρει στην τοπική εκκλησία. Όποιος θέλει συμμετέχει. Έτσι έμαθα πως η άκρη τους θα πρέπει να είναι κομμένη έτσι που να μοιάζει με λόγχη, γιατί αυτό ακριβώς συμβολίζουν, τη λόγχη με την οποία τρύπησαν στα πλευρά το Χριστό για να δουν αν ζει ή αν πέθανε.
Η συνέχει θα έρθει, κουτσή, στραβή, αλλά θα έρθει! Γιατί αν δεν έρθει.....αααααααααααααααααααχ! ....και δεν μπορώ και να βρίσω!.. το υποσχέθηκα για λίγες μέρες.. ;-)
Γλαρένια μου καλή,
συμφωνώ, συμφωνώ, συμφωνώ, και για τα έθιμα που λες και για τα μικρά εκκλησάκια.
Καλή Μεγαλοβδομάδα και σε 'σένα και την όμορφη οικογένειά σου.
Φιλιά :)))
Κένταυρε Μιχάλη! :)
Ευτυχώς ζούμε σε μια χώρα που είναι ακόμα γεμάτη παραδόσεις που εμείς θα πρέπει να διαφυλάξουμε σαν ιερή κληρονομιά. Όχι απαραίτητα όλες, μα αυτές που αξίζουν, που κάτι καλό μεταφέρουν από τη μια γενιά στην άλλη.
Καλό Πάσχα σε εσένα και την οικογένειά σου :)
Θαλασσένια ταξιδιάρα μας!
Και μιας και ήσουν τόσο ειλικρινής, θα σου πω και 'γω πως το φτερό είχε αράξει για πολλή ώρα σε μια φωτογραφία του πάρκου που επισκέφτηκες και είπα αμάν να το σηκώσω από εκεί!
Φιλιά και χαμόγελα πολλά
Φτερό μου, καλησπερούδια! Όμορφα τα βάγια σου με τα φύλλα ελιάς... Το αεράκι της blogόσφαιρας έφερε και το άρωμα απ' τις φρέζιες στο γραφείο μου... Αν είναι οι γιορτές μια αφορμή επικοινωνίας, όπως λες, εύχομαι αυτό το Πάσχα να μας φέρει πιο κοντά με τον εαυτό μας, με τους ανθρώπους που αγαπάμε, και με τον θεό μας (όχι απαραίτητα με την εκκλησιαστική/θρησκευτική έννοια).
Φιλιά πολλά, καλό Πάσχα!
Άξιζε η αναμονή! Εξαιρετική η ιδέα σου!
Ιστορία και πολιτισμός είναι τα έθιμα. Και αίσθηση ότι ανήκεις, ότι είσαι μέρος μιας γραμμής μέσα στο χρόνο και το χώρο. Ότι παίρνεις ένα μήνυμα από τους προηγούμενους, το μοιράζεσαι με τους τωρινούς και το μεταφέρεις στους επόμενους.
Να 'σαι καλά, φτερούλι, κι εσύ και το μελωδικό νησί σου!
Σοβαρόφτερο....έσκισες !!!!!
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ !!!!
και.... όπως τα είπε η Υπατία ...
εγώ μόνο να βουρκώνω τα καταφέρνω καλά....
και είναι απ'τα πράγματα που μου έχουν λείψει πολύ και λυπάμαι που δεν τα ζεί και η μικρή μου....
Αυτή η αίσθηση επίσης που σου δίνουν τα έθιμα όταν τηρούνται
οτι ο κόσμος είναι σε τάξη σε ..σειρα πόσο σε γαληνεύει....
Μικρούλι πολύ σ'ευχαριστώωωωωωω
και χαίρομαι που ζείς αυτή τη γλύκα.....
φιλάκια τρυφεράαααααα
Λατρευτό μου τσαντσαμινόφτερο,
ααχ! ψυχή μου. Μυσκοβόλισε το γραφείο μου φρέζια, φοίνικα και ελιά. Κράτα και για μένα ένα βάγιο.
Πόσο έχω λαχταρήσει να φτιάξω κι εγώ ένα. Κάτι τέτοιες μέρες τα ΑΝΟΙΧΤΑ ΠΑΝΙΑ νιώθουν δίχως σκαρί και δίχως θάλασσα. Τι σόι ΑΝΟΙΧΤΑ ΠΑΝΙΑ ξεβρασμένα σε μια ξέρα;
Ελπίζω σύντομα να μπορέσω να αρμενίσω ξανά και πάλι. Ελεύθερα, στα πελάγη του Ιονίου, τα βαθιά, τα μπλέ.
Παρεπιμπτόντως, φίλτατό μου τεμπελομουλαρόσκυλο, μιας και πιο πάνω έλεγες κάτι για αγκαλιές και επικοινωνία, χθες στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου στο Θησείο ήταν μια παρέα από νέα παιδιά που μοιράζανε ΔΩΡΕΑΝ ΑΓΚΑΛΙΕΣ!!!
Πρέπει να τους κάνεις μήνυση για κλοπή πνευματικών δικαιωμάτων.
Χι. Χι. Πολύ πλάκα. Έπρεπε να ήσουνα και εσύ εκεί.
Καλό μεγαλοβδόμαδο να έχουμε ψυχίτσι μου.
Παιχνιδιάρη μας καλέ,
οι φρέζιες είναι όλες δικές σου και σε περιμένουν...δώρο για την πολύτιμη ευχή σου. "Κοντά σε ό,τι αγαπάμε", ...υπάρχει άραγε κάτι σπουδαιότερο από αυτό;
Φιλιά πολλά! :):):)
Υπατιούλα, δεν ήταν ιδέα, κατά κάποιο τρόπο ο ίδιος ο τόπος και το κλίμα μού το επέβαλλαν.
Ναι, όμορφο πράγμα το μοίρασμα, στο παρόν,
όταν το κάνουμε με την καρδιά μας, αξίζει πολύ.
Να 'σαι καλά Αλεξανδρινή μας :)))
Ξωτικούλι..άντε τώρα...να μη σε πω και γω μικρούλι;; χεχε
Να μη μου στενοχωριέσαι νταξει;;
..γιατί η μικρή σου έχει δυο υπέροχους γονείς που είμαι σίγουρη κάνουν ό,τι μπορούν για να είναι κοντά στις άξιες αξίες.
Άντε, κανονίστε, πάρε τη φαμίλια ένα Πάσχα και ελάτε, αμάν πια, δεν είμαστε και στο Κογκό!
Γεια σου ψυχή μου, να 'σαι καλά :))))
Λατρευτό μου τσαν-τσα-μι-νόπανο!
Εμ!.. Αθήνες μού 'θελες, τι να σου κάνω!!! Αλλά δεν πειράζει, αν θέλουμε όλα γίνονται. ;) Τι σκας κι εσύ! Πήγαινε μέχρι τον εθνικό κήπο, έναν φοίνικα κάπου θα βρεις δεν γίνεται, έπειτα τσουτσουρομαδησέ τον, έπειτα βάλ'τον στο νερό να μοσκέψει, έπειτα ...έπειτα....εεεε έπειτα κάνε ό,τι σε φωτίσει ο Θέος!
Και γιατί περικαλώ να κάνω μήνυση ε;;; Από πότε βρε μουρλό έχω τα πνευματικά δικαιώματα της αγκαλιάς;!! Μόνο εμένα βρε μού αρέσουν οι αγκαλιές;;; Ουυυυυυυυυυυυυυυ είναι κόόοοοοοοοοσμος, πολύς! Μη κοιτάς που δεν το λέμε όλοι ;)
Μακάρι να ήμουν εκεί...
Ναι, καλό μεγαλοβδόμαδο ψυχίτσι μου,
καλό να 'ναι και ό,τι να ΄ναι!!!
φτερούλι, μετά από αυτή την ανάρτηση πρέπει να αλλάξεις τίτλο ιστολογίου:)) συγχαρητήρια!
το φρακταλάκι μας λειπει ε;
υ.γ. αν έχεις χρόνο έλα να δεις μια φωτογραφία σου:)
Να περάσεις όμορφα φτερό μου όπου κι αν βρεθείς .... πολλά χαμόγελα σου εύχομαι , πολύ χαρά με τη συντροφιά αγαπημένων προσώπων ... σ ευχαριστώ που με έβαλες στο κλίμα των ημερών με τις τόσο όμορφες αναρτήσεις σου .... και χτες που πέρασα αλλά και σήμερα χάθηκα στη μουσική σου ... να σαι καλά !!!
Φιλιά !!!
φτερούλι, νόμιζα ότι βαριέσαι να γράφεις...:P:P
στην επόμενη ανάρτηση δε βρήκα "δημοσίευση σχολίου"
Καλό Πάσχα σε σένα και σε όλη την Κέρκυρα!!!
φιλάκια πολλά
Αστεράκι, θέλω και από εδώ να σε ευχαριστήσω πολύ για την τιμή που έκανες στο τεμπέλικο φτερό που αγαπά τα μουλάρια, τους σκύλους που δεν δαγκώνουν, τις αρκούδες, τους ανθρώπους που κοιτούν στα μάτια..κ.λπ. κ.λπ. ;) :)
Το φρακταλάκι μας λείπει αλλά νομίζω πως το φροντίζουν καλά εκεί που είναι, φιλιά! :):):)
Σκρουτζάκο, είσαι γλύκας λέμε :) Καλό Πάσχα!
Ηλία μου, σε ευχαριστώ κι εγώ πάρα πολύ που πέρασες, για τις ευχές σου, για όλα. Να είσαι καλά και να χαίρεσαι αυτούς που αγαπάς. Να τους ζεσταίνεις με την αγάπη σου.
Τι λες, να ρίξουμε λίγη παραπάνω ρίγανη αυτές τις γιορτές στο φαγητό; ;) Αχ βρε Ηλία, πόσο μακρύ είναι ακόμα το ταξίδι;....φιλιά :))
Σταγανούλα μου,
αν βαριέμαι λέιιιιιιιιιιιιιιιι, ουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ!!
Δεν τα έγραψα εγώ καλέ, το πρόγραμμα κόπι-πάστα το έκανα, και μη νομίζεις, λόγω των ημερωωωωωωωων, επόμενη ανάρτηση τα Χριστούγεννα! χεχεε :)))))
Φτερούλι μας καλό, πέρασα να δω τι κάνεις και χάρηκα που σε βρήκα καλά...πάντα όταν ακούω τους ύμνους της μεγάλης βδομάδας συγκινούμε, ε...το έχω και εύκολο, είπαμε!
Δεν υπάρχει θέση για σχόλιο στο τελευταίο ποστ, αλλά ζήλεψα, όλες τις εκδηλώσεις στην Κέρκυρα!
Να περνάς καλά και καλό σου Πάσχα! ΑΦ!
Μαγισσούλα, σε ευχαριστώ..σε ευχαριστώ πολύ, και ξέρω πόσο ευαίσθητη είσαι γιατί η ψυχή σου μοσχοβολάει σαν πασχαλιά...
Να περνάς κι εσύ όμορφα, ΑΦΦΦΦΦΦΦ!
Βαγί φτιάχνουμε κι εμείς εδώ! Δεν ηξερα πως κάνετε κι εκεί! Και του χρόνου!
Και αφού έκλεισες τα σχόλια στο άλλο, να πω ότι συμφωνώ μαζί σου για το 1ο και εύχομαι καλό Πάσχα να περάσεις!
Δημοσίευση σχολίου