ΛΟΓΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΣΕΣ?

Να ξεκινήσω με ένα τραγούδι που αφιερώνω σε ένα παλιό φιλαράκι....κλείστε παρακαλώ τα πιάνα και τα άλλα φιογκαριστά από δίπλα γιατί πολύ κουλτούρα μας φλόμωσε αυτό το φτερό και απολαύστε στίχο..........(μη γελάτεεεεεεε!!!!!!!!! σε βλέπω ΞΩΤΙΚΟΥΛΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)



Το ακούσατε??? Το ελπίζω, όχι τίποτα άλλο δηλαδή, αλλά έχει σημασία!

Και συνεχίζω....όχι μην τρομάζετε, σήμερα δεν θα βρίσω, σήμερα θα είμαι καλό φτερό, ναι, ναι, διαβάστε άφοβα, το ορκίστηκα εξάλλου..πού μη ρωτήσετε εεεεε μα πια!! έχουμε κι εμείς τα φτερά δικό μας Θεό, τον Φτερόθεο.
Το λοιπόν, με έπιασαν πάλι τα μπλογκοϋπαρξιακά μου, ναι, μάλιστα, τα μπλογκαπαυτά μου δηλαδή.

Διότι εβαρέθην κυρίες και κύριοι, ναι, εβαρέθην.

Και τι να πω;;;; Ολόγυρα χαμός, παραδίπλα χαλασμός και στη μέση του Κουτρούλη ο γάμος.

Πολλά θα ήθελα να πω (? δεν είμαι και σίγουρη) μα ποίο το νόημα λέγω;; Και περί ποίου θέματος να ομιλήσωμεν;;;
.....
Ααααααχ....για σοβαρό το πήγαινα αλλά δεν μου βγαίνει, αλλού με πάει.

Πάμε άλλη μία...κι όποιος αντέξει!...σοβαρεύω τώρα λέμε.

(βάλτε τώρα αν θέλετε και το πιάνο, πάει, πάει, πάει...έτσι για ενίσχυση)

Logia Polla ε;

Τα βαρέθηκα τα πολλά λόγια, και ο τίτλος του μπλογκ, μη νομίζετε, ειρωνικός είναι.

Αλλά για να είμαι ειλικρινής, αυτό που πιστεύω είναι ότι δεν είναι τα πολλά λόγια το πρόβλημα, το αντίθετο μάλιστα, τα πολλά άνοστα λόγια είναι που καμιά φορά δεν αντέχω......και 'σεις ε; Το ξέρω, το ξέρω, συχνά οι σιωπές μας το φωνάζουν.

Βαρέθηκα άλλα να νιώθω και άλλα να γράφω,

βαρέθηκα το χαζοκρυφτό αυτού του γυαλόκοσμου,

βαρέθηκα τις εγκλωβισμένες στα υπόγεια αλήθειες και το ψέμα ντυμένο βασιλιάς καρνάβαλος, να τριγυρνά στους δρόμους ελεύθερο και ωραίο.

Βαρέθηκα αυτή τη γαμημένη οθόνη που έχω αυτή τη στιγμή μπροστά μου.

Βαρέθηκα και μένα κυρίως που δεν τολμώ τα όνειρά μου, τις σκέψεις μου, τα θέλω μου.

΄Και είναι πολύ ωραίο να τολμάς. Το πιο τολμηρό πράγμα που έκανα στη ζωή μου έγινε πριν μερικά χρόνια και τώρα μπορώ να πω πως για μένα, άξιζε πολύ. Γιατί με πήγε ένα βήμα πιο πέρα.

Μα πρέπει το θάρρος να είναι ο κεντρικός άξονας της ζωής μας και όχι φωτεινές εξαιρέσεις.

Κανονικά εδώ θα έπρεπε να βάλω ένα ψαγμένο ποίημα να δένει με την ψαγμένη μουσική μου μα ξέρετε κάτι; Μπούρδες. Μπούρδες και ψέματα. Δεν είμαι ψαγμένο άτομο και βρίζω κιόλας, άσχημα τόσο που δεν θα θέλατε καθόλου να με ξέρετε. Και γκρινιάρα είμαι και ο Θεός να φυλάξει δηλαδή για αυτό αν καμιά φορά διαβάσετε σχόλιο δικό μου κάπως αλλιώτικο, δεν είναι τίποτα, μην παρεξηγηθείτε.

Αλλά τι να γράφουμε όλοι εδώ μέσα; Μπορούμε αλήθεια να μιλάμε όπως θέλουμε;

ΟΧΙ.

Γιατί είμαστε ψεύτες;

Πάλι ΟΧΙ.

Αυτό είναι το θέμα. Δεν είμαστε, απλοί άνθρωποι είμαστε μόνο που εδώ υπάρχει ανάμεσά μας και μια ΤΖΑΜΑΡΙΑ και αν φοράτε και γυαλιά, κάντε τες δυο.

Και η τζαμαρία αυτή είναι πολύ φτωχή και άνοστη αφού δεν σου λέει τίποτα για τον τόνο της φωνής, το χρώμα, την ένταση της, για το βλέμμα, για τις μορφές που παίρνει το πρόσωπο, για την υφή του δέρματος, βάζει μόνο θαυμαστικά...

Δεν σου χτυπάει στην πλάτη όταν σου λέει είμαι εδώ, σου γράφει λόγια ενθαρρυντικά, δεν σου χαμογελάει με τα μάτια αλλά με παρενθέσεις, όμοιες, τυποποιημένες, ψεύτικες, ηλίθιες, χαζές παρενθέσεις, δεν σου κλείνει το μάτι όταν σε πειράζει μόνο σου σκάει άλλη μια παρένθεση παρέα αυτή τη φορά με ένα ερωτηματικό.

Αν ζούσε κάποιος από τους παππούδες μου και του έλεγα πως ένα ερωτηματικό, μια παύλα και μια παρένθεση στη σειρά σημαίνουν σου κλείνω το μάτι, θα με έπαιρνε και με καλό τρόπο θα με πήγαινε στην πόλη όπου θα με άφηνε, πάλι μα τρόπο, στο ψυχιατρείο...το ξέρετε ότι η Κέρκυρα έχει το παλαιότερο της Ελλάδας ε; Βέεεεεεεεεεεβαια, τι τα 'χουμε τα γαλόνια οι Επτανήσιοι χεχε (αυτό τώρα είναι γέλιο)

Και τώρα που εγώ χαμογελώ γιατί απλά έτσι μου ήρθε, πώς να σας το δείξω;; :))))))))))))))))))))))) .....να έτσι, προσαρμογή, η ζωή μας όλη μια προσαρμογή ε; ;-)

Κανονικά τώρα πρέπει να κλείσω λέγοντας κάτι δικό μου ψαγμένο, βασικά θα ήθελα να ρίξω ένα μπινελίκι, έχω κάτι στα υπόψιν, αλλά δεν με παίρνει όμως, ψιλοντρέπομαι κιόλας, δεν μου φταίτε και 'σεις σε τίποτα...

Ήρθαν τώρα στο μυαλό μου τα υποκοριστικά, άλλο μεγάλο θέμα, που πολλοί εδώ μέσα λένε ότι τους ενοχλεί πολύ μα, πώς αλλιώς;;; Για σκέψου, περπατάς το πρωί στον δρόμο και συναντάς ένα άνθρωπο που συμπαθείς. Τι του λες; Μάλλον καλημέρα. Έτσι όπως το έγραψα πώς το νιώσατε; Σαν μια θερμή καλημέρα; Σαν μια ψυχρή καλημέρα; Μάλλον σαν μια συνηθισμένη καλημέρα.

Κι όμως, αν σκεφτήκατε έτσι, τότε είναι λάθος. Γιατί μπορεί η καλημέρα εκείνη να ήταν τόσο ζεστή και τόσο αληθινή που ακούστηκε σαν τραγούδισμα. Και το πρόσωπο εκείνου που την ξεστόμισε μπορεί να έλαμπε, και το στόμα του, τα μάτια του, η φωνή του, το σώμα του όλο, να χαμογελούσαν.

Εδώ, ΠΩΣ στο καλό μπορώ να κάνω μια καλημέρα λιγότερο ψυχρή από όσο είναι ως μια απλή λέξη αν δεν της βάλω δίπλα και κάτι, μια κατάληξη -ούδια σας πούμε, κάνα δυο παρενθέσεις, κάνα δυο τελίτσες ε;;;;; Πώς;;;;;;;;;;;;;;;;;; Πες μου. Σε 'σένα μιλάω που λες πως σιχαίνεσαι τα υποκοριστικά.

Εγώ ας πούμε το "ξωτικούλι" δεν μπορώ πλέον να το πω ξωτικό, απαπαααααα, ούτε να το πω δεν μπορώ, κατευθείαν παγώνω, είναι σαν να μιλήσω σε έναν φίλο μου στον πληθυντικό..καταλαβαίνεις;;;;
Το ίδιο και με το φρακταλάκι, αν το πω φράκταλ, νομίζω πως το βρίζω.

Λέω, λέω, λέω, με έπιασε πάλι.

Τώρα τέρμα για να πάμε και για κάνα καφέ.

Κανονικά εδώ κλείνει η ανάρτηση... κανονικά...

Μα μη κανονικά?????

Λοιπόν, θα κάνω ένα αντικανονικό κλείσιμο, καθόλου κουλτουριάρικο και καθόλου ψαγμένο.


Τις προάλλες μιλούσα με τη θεία μου, μια αγαπημένη θεία είναι αλήθεια που μένει στην Αθήνα.

Είναι εξήντα χρονών αλλά πολύ ζωντανός άνθρωπος. Και δεν έχω δει άλλο άνθρωπο να αγαπά τα ταξίδια όσο εκείνη. Από τότε που πήρε σύνταξη γυρίζει, γυρίζει, τις περισσότερες φορές με γκρουπ για να έχει παρέα....ΣΤΟΠ....

Είπα τη λέξη κλειδί, ΠΑΡΕΑ......ρε παιδιά, επειδή μου έχει ζαλίσει το κεφάλι εδώ και χρόνια, από τότε δηλαδή που έμεινε μόνη της, πως το μόνο που θέλει είναι έναν άνθρωπο για λίγη παρέα στα ταξίδια, τίποτα άλλο, μήπως έχετε κανέναν γνωστό-συγγενή με το ίδιο θεματάκι μπας και τους κάνουμε καμιά κατάσταση:;;;

Είναι εντάξει άτομο, ευγενέστατη όχι σαν μερικούς μερικούς που βρίζουν, και δεν έχει ιδέα από υπολογιστές....αυτά......

Πωω πω, σας ξενέρωσα ε?? ;-)

Εεεεε τι να κάνουμε!!!!! Μέσα στα πολλά τα λόγια ας είναι και καμιά αλήθεια.

Άντε φιλιά, φιλιά λέμε και χαμόγελα, πολλά! :)))))))))

Υγ Α! μην το ξεχάσω......ΜΗ δω κανένα σχόλιο με υποκοριστικά, γιατίιιιιιιιιιιιιιι.......αααααααααααααααΧ!!!