Λόγια μετεκλογικά....και τώρα περιμένω....

Εχτές δεν σας ψήφισα, ούτε και τους άλλους, ούτε και τους παράλλους, και ξέρετε κάτι; Πολύ χάρηκα γι’ αυτό. Που για πρώτη φορά έμεινα πιστή στη φωνή μου και δεν επηρεάστηκα…«έλα μωρέ που θα ψηφίσεις μικρό κόμμα, χαμένη θα πάει η ψήφος σου…» κουλουπου, κουλουπου. Και τώρα που το ξανασκέφτομαι, πάλι χαίρομαι και ίσως νιώθω και λίγο περήφανη. Μπορεί στη βουλή να μη μπήκαμε, αλλά πού θα πάει; Θα γίνει και αυτό. Λυπήθηκα μόνο για το κόμμα που ο ελληνικός λαός έκρινε άξιο να πάρει την τέταρτη θέση….μήπως πρέπει να ανησυχούμε;;;
………
……
…
Φόρεσα καθαρά ρούχα για να σας υποδεχθώ, στο χρώμα που ξέρω πως προτιμάτε, για να μη φανώ αφιλόξενη (καταπράσινο το 'κανα, τι άλλο πια!!) Σας υποδέχομαι με χαμόγελο γιατί δεν κοστίζει είναι αλήθεια και γιατί λίγη ευγένεια ποτέ δεν έβλαψε, αλλά και με μια επιφύλαξη…
Το χέρι ακουμπώ στο τραπέζι δίπλα στο μόλις σερβιρισμένο ποτό σας και χτυπώ τα δάχτυλα ρυθμικά…ταπ,ταπ,ταπ….κοιτώντας σας επίμονα και με κάποια αγωνία, έτοιμη να φύγω, έτοιμη να μείνω….σαν κάτι να περιμένω……….αν με κοιτάξετε και εσείς στα μάτια θα δείτε τι σας λέω….Περιμένω να δω…..
....